brista
brista
1bris`ta verb brast brustit brusten brustna, pres. brister
ORDLED: brist-er
SUBST.: bristande (till 1), bristning (till 1); brist (till 2)
1
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
brista.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/brista-(1)