bikta
bikta
bik`ta verb ~de ~t
ORDLED: bikt-ar
SUBST.: biktande; bikt
1
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
bikta.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/bikta
bikta
bik`ta verb ~de ~t
ORDLED: bikt-ar
SUBST.: biktande; bikt
1