bita
bita
1bi`ta verb bet bitit biten bitna, pres. biter
ORDLED: bit-er
SUBST.: bitande, bitning (till 1); bett
1 trycka samman tänderna kring (del av) ngt el. ngn,
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
bita.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/bita-(2)