finta
finta
fin`ta verb ~de ~t
ORDLED: fint-ar
SUBST.: fintande, fintning; fint
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
finta.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/finta
finta
fin`ta verb ~de ~t
ORDLED: fint-ar
SUBST.: fintande, fintning; fint