kvitta
kvitta
kvitt`a verb ~de ~t
ORDLED: kvitt-ar
SUBST.: kvittande (till 1 och 3), kvittning (till 1 och 3)
1
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
kvitta.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/kvitta