springa
springa
2spring`a verb sprang sprungit sprungen sprungna, pres. springer
ORDLED: spring-er
SUBST.: springande; spring (till 1), språng (till 1)
1 förflytta sig framåt med snabba steg, varvid tidvis ingen av fötterna har kontakt med marken om
Vill du få tillgång till hela artikeln?
Källangivelse
Nationalencyklopedin,
springa.
http://www.ne.se/uppslagsverk/ordbok/svensk/springa-(2)